Archiwa bik - Pożyczki na raty przez Internet

Jak sprawdzić BIK za darmo? Instrukcja jak pobrać darmowy raport BIK

Posted on 2025-02-232025-02-24 by Patryk Korzec

Darmowy raport BIK wzbudza ogromne zainteresowanie wśród Polaków. Pobranie go rozważają zarówno osoby planujące zaciągnięcie pożyczki gotówkowej, jak i większych zobowiązań, takich jak np. kredyt hipoteczny. Dane znajdujące się w tym systemie mają często ogromny wpływ na decyzje kredytowe instytucji finansowych. Dowiedz się, jak możesz sprawdzić je zupełnie za darmo, nawet bez wychodzenia z domu.

Darmowy raport BIK – czym jest i dlaczego jest tak ważny?

Zanim przejdziemy do instrukcji, jak sprawdzić BIK za darmo, warto na wstępie wyjaśnić, czym to rozwiązanie jest i dlaczego jego posiadanie jest tak istotne. Biuro Informacji Kredytowej jest instytucją stworzoną przez Związek Banków Polskich. Jej celem jest gromadzenie wszelkich informacji dotyczących historii kredytowej polskich konsumentów.

Współpracuje z nią większość instytucji finansowych, które wśród swoich obszarów działalności mają również pożyczanie kapitału. Taka współpraca odbywa się na dwa sposoby:

instytucje pobierają informacje o swoich potencjalnych klientach, sprawdzając ich historię kredytową,
instytucje przekazują informacje o obsługiwanych klientach i spłacanych przez nich zobowiązaniach.

Jak już zapewne się domyślasz, tytułowy raport BIK jest dokumentem zawierającym kompleksowe informacje na temat Twojej historii kredytowej. Jeśli więc zamierzasz wnioskować o kredyt celowy, gotówkowy, hipoteczny czy pożyczkę, zapewne instytucja finansowa sięgnie po te dane, oceniając ryzyko wynikające z ewentualnego pożyczenia Ci pieniędzy. Negatywne wpisy w tej bazie mogą zatem działać na Twoją niekorzyść, prowadząc nawet do odrzucenia wniosku.

Skąd BIK bierze informacje?

Jak wspominaliśmy, Biuro Informacji Kredytowej nie „zdobywa” danych samodzielnie. Są one przekazywane przez rozmaite instytucje finansowe, z którymi współpracują sami konsumenci. Mowa tu przede wszystkim o:

bankach,
SKOK-ach,
bankowych firmach leasingowych,
firmach faktoringowych,
pozabankowych firmach pożyczkowych.

Aktualnie większość tego typu instytucji współpracuje z Biurem Informacji Kredytowej i dotyczy to nawet niewielkich pożyczkodawców działających online. Co istotne, zazwyczaj przekazują one do BIK kompletne informacje, dotyczące całego procesu spłaty i warunków zobowiązania. Nie brak w nich również wzmianek o wszelkich opóźnieniach i problemach z regulowaniem należności, niezależnie od przyczyn ich wystąpienia.

Czy da się pobrać raport BIK za darmo?

Zastanawiasz się, jak pobrać raport BIK za darmo, aby upewnić się, że nie ma tam żadnych negatywnych wpisów na Twój temat? W standardowym procesie takie działanie jest płatne. Na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych jednak dostępne jest również rozwiązanie darmowe.

W ramach wersji bezpłatnej każdy konsument ma prawo do złożenia wniosku o darmowy raport BIK raz na 6 miesięcy. Co natomiast istotne, nie jest to dokładnie taki sam raport, jak ten, za który trzeba zapłacić. W tym przypadku bowiem mowa o tzw. kopii danych, skupiającej się wyłącznie na podstawowych informacjach dotyczących kredytobiorcy. Jeśli ponadto potrzebujesz pobierać go częściej niż raz na pół roku, konieczne będzie uiszczenie pewnej opłaty.

Ile kosztuje raport BIK do pobrania?

To, ile kosztuje raport BIK w płatnym wydaniu, zależy od rozwiązania, na które się zdecydujesz. Do dyspozycji masz bowiem zarówno opcja pobrania pojedynczego dokumentu, jak i całego pakietu, abonamentu, wersji rodzinnej i szeregu opcji dodatkowych.

Wśród dostępnych w serwisie produktów znalazły się takie warianty, jak:

pojedynczy Raport BIK – kosztuje 54 zł. Zawiera Twoją pełną historię kredytową;
Pakiet BIK – kosztuje 139 zł. Obejmuje 6 raportów BIK oraz alerty BIK na rok (dostaniesz wiadomość SMS za każdym razem, gdy ktoś złoży wniosek o kredyt lub pożyczkę na Twoje dane);
Pakiet BIK MAX – kosztuje 239 zł. W jego ramach masz dostęp do nielimitowanych raportów BIK oraz alertów BIK na rok,
Alerty BIK – kosztuje 42 zł. Zapewnia wyłącznie alerty BIK (bez raportu) przez rok;
Pakiet Bezpieczna Rodzina – kosztuje 138 zł za rok. Gwarantuje alerty BIK dla Ciebie i 4 dodatkowych osób oraz 1 raport BIK dla Ciebie lub kogoś z Twoich bliskich;
Pakiet Bezpieczna Rodzina Plus – kosztuje 238 zł za rok. Gwarantuje alerty BIK dla Ciebie i 4 dodatkowych osób oraz 6 raportów BIK dla Ciebie lub kogoś z Twoich bliskich.

Jak sprawdzić BIK za darmo?

Jak sprawdzić swój BIK za darmo, korzystając z darmowej opcji raz na pół roku? Choć Biuro Informacji Kredytowej niezbyt chętnie chwali się tą opcją, jest ona powszechnie dostępna dla każdego Polaka. Co więcej, możliwe jest to na dwa sposoby: online oraz listownie. Instrukcje do obu tych rozwiązań znajdziesz poniżej. W każdym przypadku będziesz musiał sformułować „Wniosek o przesłanie Kopii Danych”.

Jak powinien wyglądać wniosek o darmowy raport BIK?

Nie ma jednego, ustawowo określonego wzoru wniosku o bezpłatny raport BIK. Zgodnie z przepisami natomiast Biuro Informacji Kredytowej ma obowiązek zapewnić Ci dostęp do tych danych. Aby tak się stało, Twoje pismo powinno zawierać:

imię i nazwisko,
adres korespondencyjny,
numer PESEL,
rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości,
miejscowość i datę,
prośbę o przesłanie Kopii Danych,
powołanie na odpowiednie przepisy (Art. 15 RODO),
prośbę o uwzględnienie w kopii szczegółowych danych o przebiegu spłat kredytów (doszczegółowienie do Kopii Danych),
metodę dostarczenia Ci wskazanych danych (np. listownie).

Tak skonstruowany wniosek musisz dostarczyć do BIK przez internet lub listownie. W każdym z tych przypadków okres oczekiwania na informacje wynosi około 30 dni.

Jak pobrać raport BIK za darmo przez internet?

Aby uzyskać bezpłatny raport BIK, postępuj zgodnie z poniższą instrukcją. Dla ułatwienia procesu wzbogaciliśmy ją o czytelne screeny. Dzięki temu nie powinieneś mieć większych problemów z wysłaniem wniosku i odebraniu dokumentów.

Wejdź na stronę Bik.pl.
Naciśnij przycisk „Załóż konto”. Znajdziesz go w prawym górnym rogu ekranu. Co ważne, naciśnięcie niebieskiego „Pobierz Raport BIK” przekieruje Cię do rozwiązań płatnych.

Wybierz sposób, w jaki potwierdzisz swoją tożsamość. Do dyspozycji masz dwa rozwiązania. Możesz zrobić to za pośrednictwem:

aplikacji mobilnej mObywatel (musisz się do niej zalogować i potwierdzić przekazanie danych do BIK),
przelewu bankowego online (wykonany z rachunku bankowego założonego na Twoje dane na symboliczną kwotę 1 zł).

Pierwsza opcja jest zdecydowanie wygodniejsza i szybsza, więc z niej w tym przypadku skorzystaliśmy.

Zeskanuj kod QR ze strony internetowej przy pomocy odpowiedniej opcji w aplikacji mobilnej mObywatel.
Sprawdź w aplikacji, jakie dane zostaną przekazane do serwisu i zatwierdź proces.
Potwierdź swoje dane, widoczne w formularzu, jeśli są poprawne.
Uzupełnij dane kontaktowe (adres e-mail oraz numer telefonu).
Zaakceptuj regulamin i politykę prywatności serwisu (jeśli chcesz, możesz wyrazić zgody marketingowe).
Ponownie potwierdź swoje dane.

Odbierz wiadomość e-mail z linkiem aktywacyjnym i naciśnij go. W tym samym czasie potwierdzenie założenia konta w BIK powinieneś otrzymać też za pośrednictwem wiadomości SMS.
Wprowadź nowe hasło do konta i potwierdź je kodem otrzymanym w kolejnej wiadomości SMS.
Jeśli wszystko się zgadza, Twoje konto zostanie otwarte.

System przekieruje Cię teraz na stronę logowania do Twojego nowego konta. Z jego poziomu możesz wnioskować o darmowy raport BIK.

Rejestracja nowego konta użytkownika w BIK to najbardziej skomplikowana część procesu ubiegania się o bezpłatny raport BIK. To i każde kolejne składanie wniosku potrwa już zdecydowanie krócej. Poniżej opisaliśmy ten proces krok po kroku.

Zaloguj się na swoje konto w BIK, wprowadzając:

adres e-mail,
hasło,
wskazane cyfry z numeru PESEL.

Po zalogowaniu do panelu użytkownika znajdź w nim sekcję „Wybierz profil”. Następnie naciśnij niebieski przycisk „Wybierz” pod swoim profilem głównym.

W górnym prawym rogu naciśnij ikonę koperty. Oznacza ona kontakt z serwisem.
W formularzu, który zobaczysz na ekranie, wybierz z listy „Temat wiadomości” opcję „Inny temat”.
W polu „Treść” umieść wniosek o udostępnienie pożądanych przez Ciebie danych. Jego konstrukcję opisywaliśmy już wcześniej.

Naciśnij przycisk „Wyślij”. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, na ekranie zobaczysz potwierdzenie wysłania wiadomości.

Teraz możesz wylogować się z portalu i oczekiwać na wysłanie Ci bezpłatnego raportu BIK. O tym, że jest już dostępny z poziomu Twojego konta użytkownika, serwis poinformuje Cię przy pomocy wiadomości e-mail.

Jak pobrać raport BIK za darmo? Postępuj zgodnie z poniższymi krokami:

zaloguj się ponownie na swoje konto na Bik.pl,
wejdź na swój „Profil Główny”,
naciśnij ikonę „Moje konto” w prawym górnym rogu ekranu,
Przejdź do zakładki „Pliki do pobrania”. Tam powinny znajdować się dwa dokumenty:

Kopia Danych,
Doszczegółowienie do Kopii Danych,

Naciśnij przycisk „Pobierz” i wskaż miejsce na dysku, gdzie mają znaleźć się oba pliki w formacie PDF.

Po pobraniu plików możesz nimi swobodnie zarządzać z poziomu swojego urządzenia offline. Za pomocą odpowiedniego programu przejrzysz je i wydrukujesz.

Jak sprawdzić BIK za darmo drogą pocztową?

BIK nie prowadzi stacjonarnego punktu obsługi klientów. Jeśli jednak nie chcesz ubiegać się o darmowy raport BIK online, możesz zrobić to również korespondencyjnie. Rozwiązanie to zajmuje więcej czasu niż opcja internetowa, może sprawdzić się jednak w przypadku osób, które są mniej biegłe w obsłudze komputera.

Cały proces przebiega zgodnie z następującymi krokami:

przygotuj pismo „Prośba o przesłanie Kopii Danych”. Możesz zrobić to własnoręcznie lub napisać je na komputerze, wydrukować i podpisać odręcznie. Jego treść wygląda tak samo, jak we wzorze, który opisaliśmy powyżej;
we wniosku możesz wskazać, by gotowy raport trafił do Ciebie drogą listowną na Twój adres korespondencyjny;
wyślij pismo listem poleconym na adres korespondencyjny BIK:

Biuro Informacji Kredytowej S.A.
ul. Zygmunta Modzelewskiego 77a
02-679 Warszawa;

oczekuj na odpowiedź.

Co zawiera darmowy raport BIK?

Jak wspominaliśmy, darmowy raport BLIK, czyli tzw. kopia danych, różni się od „pełnego” raportu, za który należy zapłacić. Skupia się głównie na informacjach pozwalających na ogólne określenie podstawowych danych o kredytobiorcy i jego historii kredytowej, np.:

uregulowanych i bieżących zobowiązaniach, ze wskazaniem:
- nazw podmiotów, których dotyczą,
- dat ich zaciągnięć,
- podstaw (np. rodzaju umów),
- pierwotnych kwot,
- kwot kapitału pozostającego do spłaty,
- odnotowanych opóźnień
- zgód na udostępnianie danych o zobowiązaniu po jego wygaśnięciu.
danych przetwarzanych w związku z posiadanym przez Ciebie kontem w portalu BIK (jeśli takim dysponujesz).

Decydując się na rozwiązanie płatne, możesz liczyć na otrzymanie raportu znacznie bardziej rozbudowanego i szczegółowego. Znajdziesz w nim takie elementy, jak np.:

wskaźnik BIK,
ocenę punktową BIK (tzw. scoring),
szczegółowe dane na temat wszystkich zobowiązań,
informacje dodatkowe (np. dotyczące składanych zapytań kredytowych),
wykresy określające stan spłat poszczególnych zobowiązań,
dane z BIG Informator.

Czy warto pobrać bezpłatny raport BIK?

Darmowy raport BIK ma co prawda dość okrojoną formę i nie prezentuje tak wielu informacji, jak jego płatna wersja. Mimo to jednak pozostaje bardzo pomocny, bo w przejrzysty sposób określa Twoją historię kredytową. Tyle natomiast wystarczy Ci, aby ogólnie ocenić, czy podczas wnioskowania o kredyt napotkasz na swojej drodze potencjalne problemy z akceptacją wniosku przez instytucję finansową.

Choć BIK się tym nie chwali zbyt głośno, a proces wnioskowania o dokument jest dość zawiły, masz prawo sprawdzać raport na swój temat co 6 miesięcy zupełnie za darmo. Wniosek o to wyślesz zarówno przez internet, jak i pocztą. To nic nie kosztuje, a może pomóc Ci zorientować się, w jakiej sytuacji jesteś i błyskawicznie zareagować, gdy tylko wśród informacji na Twój temat pojawi się błąd. Warto zatem sięgać regularnie po to rozwiązanie, nie tylko przy okazji ubiegania się o różnego rodzaju zobowiązania.

Windykacja – co to jest i na czym polega? Jak przebiega proces windykacji?

Posted on 2025-02-102025-02-10 by Szymon Machniewski

Windykacja to proces odzyskiwania należności, który może być prowadzony samodzielnie lub przez firmę zewnętrzną, zawsze w granicach prawa.

Wyróżnia się różne rodzaje windykacji, m.in. miękką (kontakty telefoniczne, negocjacje), twardą (sąd, bazy dłużników), terenową (wizyty windykatora) oraz egzekucyjną (z udziałem komornika).

Proces windykacji rozpoczyna się od działań polubownych, takich jak przypomnienia i wezwania do zapłaty, które często skutkują uregulowaniem należności.

Jeśli dłużnik nie reaguje, sprawa może trafić do sądu, który wydaje nakaz zapłaty, a w razie dalszego braku spłaty – do komornika zajmującego majątek dłużnika.

Wierzyciel ma prawo do naliczania odsetek i kar za opóźnienie, a dłużnik może zostać wpisany do rejestru dłużników, co często skłania go do spłaty.

Jeśli egzekucja komornicza nie przynosi skutku, wierzyciel może sprzedać dług firmie windykacyjnej, odzyskując w ten sposób część należności.

Masz problem z uzyskaniem zapłaty za produkty, usługi lub z innego tytułu? W takim razie rozpocznij windykację. To działania, dzięki którym możesz odzyskać należność. Na proces windykacji składają się różne czynności, z których część może się wiązać z poniesieniem kosztów. Jak to przebiega? Co to jest windykacja?

Co to jest windykacja?

Pojęcie to pochodzi od łacińskiego słowa „vindicatio” i oznacza dochodzenie roszczeń. To czynności prawne i procesowe, które podejmuje się w celu odzyskania należności, przy czym mowa wyłącznie o działaniach zgodnych z prawem. Przeważnie windykację prowadzą firmy w stosunku do konsumentów lub przedsiębiorstw. Wiele firm zleca takie prace zewnętrznym podmiotom, które na określonych warunkach odzyskują dług. Mogą one prowadzić cały proces windykacji od początku do końca. Od działań polubownych, takich jak negocjacje z dłużnikiem, aż po złożeniem pozwu do sądu i wniosku o rozpoczęcie egzekucji do komornika.

Proces windykacji możesz rozpocząć od razu, kiedy minie termin płatności. Problem nieterminowego regulowania zobowiązań jest jednym z kluczowych w przypadku przedsiębiorstw. Najwięcej problemów mają małe i średnie biznesy, szczególnie przedsiębiorstwa handlowe i produkcyjne.

Rodzaje windykacji

W sieci, prasie czy innych mediach można się spotkać z wieloma podziałami windykacji, ze względu na organ który przeprowadza czynności, używane środki czy inne czynniki. Poniżej prezentujemy objaśnienia najczęściej spotykanych rodzajów windykacji:

Windykacja miękka – są to działania stosunkowo łagodne, takie jak rozmowy telefoniczne, maile czy negocjacje.
Windykacja twarda – działania mające większe konsekwencje dla potencjalnego dłużnika, takie jak skierowanie sprawy do sądu czy umieszczenie wpisów w bazach dłużników.
Windykacja bezpośrednia – w tym przypadku chodzi o działania „twarzą w twarz” z dłużnikiem, na przykład w miejscu jego zamieszkania. Często spotykaną nazwą takich działań jest także windykacja terenowa.
Windykacja zewnętrzna – polega ona na tym, że procedura windykacji jest prowadzona przez firmę zewnętrzną, a nie przez samego wierzyciela.
Windykacja polubowna – taki rodzaj windykacji ma prowadzić do rozwiązania problemu zadłużenia drogą negocjacji, bez postepowania sądowego. Często pozwala ona na korzystne dla zadłużonego rozłożenie długu na raty.
Windykacja sądowa – najczęściej dochodzi do niej, gdy skutku nie przyniesie windykacja polubowna. Ma ona miejsce gdy sprawa zostanie skierowana do sądu.
Windykacja egzekucyjna – gdy do komornika zostanie skierowany wniosek o wszczęcie egzekucji, może on prowadzić działania mające na celu zajęcie majątku dłużnika i odzyskanie od niego długu.

Windykacja terenowa – co to jest?

Windykacja terenowa to po prostu działania windykacyjne „w terenie” czyli w miejscu zamieszkania, pracy i innych miejscach, gdzie windykator może spotkać dłużnika. Zwykle ma ona miejsce wtedy, gdy skutku nie przyniosą próby kontaktu za pośrednictwem telefonu czy poczty e-mail. Prawo dopuszcza próby kontaktu z dłużnikiem w ten sposób, o ile nie noszą one znamion nękania. Windykator terenowy nie może więc „odwiedzać” zadłużonego w późnych godzinach wieczornych czy kilka razy dziennie.

Windykator – kto to jest?

Windykator to osoba wynajęta przez wierzyciela. Jego celem jest odzyskanie wierzytelności od dłużnika. Najczęściej jest on pracownikiem firmy windykacyjnej, banku lub firmy pożyczkowej. Jego działania powinny prowadzić do przekonania zadłużonego do zwrotu należności. Muszą być one jednak zgodnie z prawem. Nie może on zastraszać, nękać czy grozić dłużnikowi. Nie ma on także uprawnień komornika, nie może więc prowadzić czynności z policją, nie może zajmować rzeczy czy pieniędzy zadłużonego albo bez pozwolenia wchodzić do jego domu.

Etapy postępowania windykacyjnego

Windykacja, choć często kojarzy się z komornikiem i sądem, rozpoczyna się od próby polubownego rozwiązania sprawy. Postępowanie windykacyjne rozpoczyna się zwykle od próby kontaktu z dłużnikiem i nakłonienia go do spłaty zadłużenia. Przed rozpoczęciem windykacji firmy często zgłaszają problemy z terminowym regulowaniem należności do baz dłużników, takich jak BIK. Postępowanie może trwać długo ze względu na często przedłużające się procedury, ale również fakt, że wiele firm zwleka z rozpoczęciem windykacji z obawy o pogorszenie relacji z klientem czy partnerem biznesowym.

Windykacja należności – działania polubowne

Klient przekroczył termin płatności? Zleceniodawca zwleka z opłaceniem faktury? Warto rozpocząć działania mające na celu opłacanie należności. Jeśli zlecasz działania firmie windykacyjnej, to przeważnie skorzysta ona ze wszystkich dostępnych form kontaktu. W przypadku gdy robisz to na własną rękę, postaw na taki kanał komunikacji, z jakiego dotychczas korzystaliście: telefon, e-mail, SMS, komunikator internetowy czy inny. Zdarza się, że firmy nie reagują na e-maile, a wystarczy jeden telefon, aby uzyskać zapłatę.

Jeśli pierwsza próba nie przyniesie efektu, spróbuj kolejny raz tego samego kroku. Jednocześnie napisz, jakie będą konsekwencje, w przypadku gdy nie otrzymasz należności. Gdy te działania nie poskutkują, wyślij oficjalne, pisemne wezwanie do zapłaty.

Ostateczne wezwanie do zapłaty

Przygotuj odpowiedni dokument i wyślij go ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Dzięki temu będziesz mieć poświadczenie, że dążyłeś do odzyskania długu bez wszczęcia postępowania sądowego. Jeśli jednak będziesz musiał wytoczyć proces, jednym z potrzebnych dowodów będzie właśnie potwierdzenie wysłania ostatecznego wezwania do zapłaty.

Taki dokument powinien zawierać dane adresowe dłużnika i Twoje, a także informacje identyfikujące należność – numer faktury, kwoty netto i brutto, termin zapłaty. Określ, ile czasu dajesz dłużnikowi na uregulowanie płatności, np. 14 dni, i co się stanie, jeśli nie wywiąże się on z zobowiązania w terminie. Często skuteczne jest poinformowanie, że zgłosisz dłużnika do baz dłużników. Widmo negatywnego wpisu w BIG czy BIK powinno skłonić zadłużonego do zapłaty.

Wezwanie może zawierać również informację o konieczności zapłacenia kary przez dłużnika za przeterminowaną płatność. Tej możesz oczekiwać nawet, jeśli opóźnienie wynosi jeden dzień. Jak wynika z art. 10 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, masz prawo uzyskać 40 euro z tytułu nieterminowej spłaty, jeśli wartość należności wynosi do 5 tys. zł, 70 euro, gdy jest to powyżej 5 tys. zł, a nie więcej niż 50 tys. zł, zaś 100 euro, gdy kwota przekracza 50 tys. zł. Do tego dochodzą odsetki za opóźnienie. W przypadku podmiotów publicznych leczniczych wynoszą obecnie 14,75%, a pozostałych – 16,75%.

Windykacja terenowa

Ten punkt nie jest stosowany zawsze, ale również bywa bardzo skuteczny. Windykację terenową można prowadzić od samego początku lub zdecydować się na nią, gdy próby innego kontaktu zawodzą. Polega ona na próbach kontaktu z dłużnikiem twarzą w twarz w celu przekonania go do zwrotu należności. Także może być prowadzona przez firmy zewnętrzne. Firmy decydują się na nią, ponieważ chcą uniknąć postępowania sądowego i egzekucji komorniczej, ponieważ mogą się one ciągnąć bardzo długo. Jeśli żadna z prób polubownego rozwiązania sytuacji nie daje jednak rezultatu, konieczne może się okazać przekazanie sprawy do sądu.

Windykacja długów – postępowanie sądowe

Jeśli podjęte czynności windykacyjne okażą się nieefektywne, kolejnym krokiem jest postępowanie sądowe. O ile uzyskasz pomyślny wyrok, środki na spłatę zadłużenia może odzyskać komornik z majątku dłużnika. Możesz skierować sprawę do sądu tradycyjnego lub internetowego – EPU (Elektronicznego Postępowania Upominawczego). Rocznie za pośrednictwem EPU rozstrzyganych jest około 250 tys. spraw, a powstało ono głównie po to, aby odciążyć tradycyjne sądy i przyspieszyć podejmowanie decyzji.

Wejdź na stronę e-sad.gov.pl/ i złóż pozew. Musisz dodać informacje o dowodach i opisać sprawę. Najlepiej jeśli na tym etapie poprosisz o pomoc prawnika, gdyż jeśli popełnisz błąd, pozew zostanie odrzucony i stracisz kolejne miesiące. Strony postępowania nie są zobowiązane do pojawienia się w sądzie – są informowane o wyroku.

Nadanie klauzuli wykonalności

Kiedy zapadnie wyrok, trzeba mu nadać klauzulę wykonalności – złóż o nią wniosek do sądu. Wtedy będziesz mieć już wszystko, czego potrzebujesz, aby komornik rozpoczął egzekucję. Ma on duże uprawnienia – może m.in. zająć konto dłużnika, jego nieruchomości, ruchomości. Jego celem jest znalezienie środków na pokrycie długu. To jednak nie oznacza, że może pobrać każdą kwotę należącą do dłużnika czy odebrać wszystkie rzeczy, które składają się na jego majątek. Przepisy przewidują ograniczenia.

Egzekucja komornicza

Jeśli wszystko pójdzie po Twojej myśli, sąd wyda nakaz zapłaty długu z odsetkami i kosztami postępowania. To jednak nie oznacza, że dłużnik uiści płatność. Nawet decyzja sądu może go nie przekonać. Należy również pamiętać, że jeśli dłużnik nie wykazuje dochodów, a jego majątek nie jest wystarczający do pokrycia zadłużenia, komornik może nie być w stanie wyegzekwować spłaty. Komornik nie może również zabrać całej pensji dłużnika. W polskim porządku prawnym funkcjonuje bowiem kwota wolna od zajęcia komorniczego.

Odzyskanie całości długu może nie być możliwe nawet w przypadku uzyskania pozytywnego wyroku sądu i wszczęcia egzekucji komorniczej. Dlatego niektórzy wierzyciele decydują się sprzedać dług firmom, które je odkupują i płacą tylko część kwoty należności wynikającej z dokumentów. Jest to sposób na szybkie odzyskanie przynajmniej części należności bez oczekiwania wielu miesięcy czy lat na odzyskanie całości długu.

Ile komornik może zabrać z pensji? Kwota wolna od zajęcia komorniczego w 2025 roku

Posted on 2025-01-202025-01-20 by Szymon Machniewski

Komornik ma prawo zająć środki z wynagrodzenia dłużnika, ale obowiązują limity. W przypadku długów alimentacyjnych może zająć do 60% wynagrodzenia, a dla innych zobowiązań – do 50%.

W 2025 roku kwota wolna od zajęcia wynosi 3 499,50 zł, co odpowiada 75% minimalnego wynagrodzenia brutto (4 666 zł). Jednak w przypadku alimentów kwota wolna nie obowiązuje.

Komornik może zająć nawet 100% wynagrodzenia z umów cywilnoprawnych, takich jak zlecenie czy dzieło, chyba że dłużnik udowodni, że są one jego jedynym źródłem utrzymania.

Przy niepełnym etacie kwota wolna od zajęcia jest proporcjonalnie zmniejszona, a z emerytur w przypadku długów niealimentacyjnych komornik może zająć maksymalnie 25%. Wysokość kwoty wolnej dla emerytur wynosi w 2025 roku 1 261,64 zł.

Nie podlegają egzekucji świadczenia rodzinne, alimenty, dodatki pielęgnacyjne, świadczenia socjalne oraz wiele innych wymienionych w Kodeksie postępowania cywilnego.

Windykacja to proces prób odzyskania należności, który obejmuje m.in. wezwania do zapłaty i postępowanie sądowe. Egzekucja komornicza jest etapem ostatecznym, gdy komornik zajmuje majątek dłużnika w celu odzyskania długu.

Zajęcie komornicze jest ostatecznym środkiem w stosunku do osób, które nie regulują zobowiązań. Wierzyciel składa sprawę do sądu, a po pomyślnym wyroku, jeśli dalej dłużnik nie płaci, dochodzi do egzekucji komorniczej. Komornik ma prawo zająć środki na rachunku bankowym, ruchomości, nieruchomości, aby odzyskać należność. Może również zająć wynagrodzenie dłużnika. Czy całe?

Ile komornik może zabrać z pensji w 2025 roku?

Kiedy dojdzie do zajęcia wynagrodzenia, komornik nie ma prawa pobrać wszystkich środków bez względu na wysokość pensji. Obowiązuje kwota wolna od zajęcia i maksymalny procent zajęcia komorniczego.

Maksymalna kwota zajęcia komorniczego w przypadku wynagrodzenia może wynieść:

60% pensji w przypadku długów alimentacyjnych,
50% wynagrodzenia gdy źródła długów są inne.

Czy komornik może zająć najniższą krajową?

Kwota wolna od zajęcia komorniczego w 2025 roku wynosi 3 499,50 zł. Jej wysokość stanowi 75% wysokości wynagrodzenia minimalnego, która od początku 2025 roku wynosi 4 666 zł brutto. Oznacza to, ze jeśli na konto dłużnika wpływa miesięcznie 5000 zł, komornik może zająć tylko nadwyżkę ponad 3 499,50 zł, czyli maksymalnie 1 500,50 zł.

Sytuacja wygląda inaczej w przypadku długów alimentacyjnych. Tu nie obowiązuje kwota wolna od zajęcia, a podlega mu do 60% wynagrodzenia bez względu na jego wysokość, nawet jeśli dłużnik pobiera jedynie pensję minimalną. W przypadku pensji wynoszącej 5000 zł „na rękę”, komornik może zająć więc nawet 3000 zł, o ile chodzi o długi alimentacyjne.

Niepełny etat a zajęcia komornicze

W przypadku zatrudnionych na część etatu obowiązują te same zasady zajęcia – wspomniane 50% i 60%. Proporcjonalnie zmniejsza się kwota, która nie zostanie zabrana z konta dłużnika. Jeśli osoba jest zatrudniona na ½ etatu, komornik musi zostawić połowę kwoty wolnej od zajęcia, czyli minimum 1 749,75 zł. W przypadku ¼ etatu, na koncie powinno pozostać 25% kwoty wolnej od zajęcia, czyli 874,88 zł. Podobnie jak osoby pracujące na pełen etat, w tym przypadku również nie obowiązuje kwota wolna od zajęcia dla długów wynikających z alimentów.

Czy komornik może zabrać całą pensję?

W przypadku wynagrodzenia z umowy o pracę nie ma takiej możliwości, bez względu, czy dotyczy to długu alimentacyjnego, czy innego. Sprawa ma się jednak inaczej w przypadku dochodów uzyskiwanych z tytułu umowy o dzieło lub zlecenie. Wtedy komornik może zająć 100% wynagrodzenia. Dłużnik może jednak złożyć dokumenty potwierdzające ze jest to jego jedyne źródło utrzymania. W takim wypadku komornik powinien wstrzymać egzekucję i dostosować wysokość zajmowanych dochodów tak, aby nie pozbawić dłużnika całkowicie środków do życia.

Ile komornik może zabrać z emerytury?

Świadczenie emerytalne także podlega zajęciu komorniczemu. Komornik może zająć maksymalnie 25% emerytury w przypadku zadłużeń niealimentacyjnych. Dłużnikowi musi jednak miesięcznie pozostać na koncie kwota odpowiadająca minimum 75% wysokości minimalnego świadczenia emerytalnego. W 2025 roku wysokości kwoty wolnej od zajęcia z emerytury wynosi 1261,64 zł. W marcu kwota ta zostanie zwiększona do 1369,51 zł.

W przypadku zadłużenia alimentacyjnego, kwota wolna od zajęcia z emerytury nie obowiązuje. Potrąceniu może natomiast podlegać do 60% wysokości świadczenia emerytalnego.

Jakie świadczenia nie podlegają egzekucji komorniczej?

Jak mówi artykuł 833 Kodeksu postępowania cywilnego:

„nie podlegają egzekucji świadczenia alimentacyjne, świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, świadczenia rodzinne, dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, dla sierot zupełnych, zasiłki dla opiekunów, świadczenia z pomocy społecznej, świadczenia integracyjne, świadczenie wychowawcze…”

Ten sam artykuł wymienia także szereg innych świadczeń i dodatków, których komornik nie może zająć.

Zajęcie wynagrodzenia z umowy cywilnoprawnej

W przypadku umów cywilnoprawnych komornik może pobrać nawet 100% wynagrodzenia, ale nie zawsze. Jeśli ten dochód jest głównym i stałym źródłem utrzymania, wtedy komornik powinien zastosować te same limity, które obowiązują w przypadku umów o pracę. Co istotne, dłużnik musi powiadomić komornika, że środki z podpisanej umowy są jego jedynym zarobkiem. W przeciwnym wypadku zajęte zostanie całe wynagrodzenie.

Komornik może więc zająć całą wypłatę w przypadku umowy zlecenie czy o dzieło. Ma do tego prawo, a także nie ma obowiązku weryfikacji, czy są to jedyne dochody dłużnika. Żeby tak się nie stało, musisz udokumentować, że jest to jedyne źródło utrzymania dłużnika. Do komornika powinna trafić kopia umowy lub umów i potwierdzenie regularnych wpływów z tego tytułu.

Komornik zabrał mi całą wypłatę – co zrobić?

Wiesz już, ile komornik musi zostawić na koncie w 2025 roku. Czasami może się jednak okazać, że komornik zajął więcej. Może się tak stać w przypadku uzyskiwania dochodów z tytułu umów cywilnoprawnych lub ludzkiej pomyłki.

Jeśli tak się stanie, niezwłocznie skontaktuj się bezpośrednio z komornikiem. Najszybciej zrobisz to telefonicznie. Nie jest wymagana forma pisemna. Komornik powinien niezwłocznie zająć się wyjaśnianiem sprawy. Jeśli tego nie zrobi, ponownie go o tym poinformuj. W przypadku gdy i to nie przynosi efektu, możesz zgłosić skargę na czynności komornicze. Zanim to zrobisz, powiadom o takim planie komornika.

Egzekucja komornicza a windykacja

Zdarza się, że pojęcia te są mylone. Windykacja oznacza proces podejmowania prób uzyskania zapłaty należności. Zalicza się do niej m.in. pisemne, telefoniczne czy bezpośrednie wezwania dłużnika do uregulowania długu. Etapem windykacji jest również postępowanie sądowe. Dopiero, jeśli te wszystkie działania łącznie z wyrokiem sądu nie przyniosą efektu, sprawa może trafić do komornika, który ma duże uprawnienia w zakresie zajmowania oszczędności czy majątku dłużnika. Komornik ma prawo zająć samochód, motocykl, sprzęt AGD, komputer, działkę, mieszkanie, dom, ale także pieniądze.