Windykacja – co to jest i na czym polega? Jak przebiega proces windykacji?

  • Windykacja to proces odzyskiwania należności, który może być prowadzony samodzielnie lub przez firmę zewnętrzną, zawsze w granicach prawa.

  • Wyróżnia się różne rodzaje windykacji, m.in. miękką (kontakty telefoniczne, negocjacje), twardą (sąd, bazy dłużników), terenową (wizyty windykatora) oraz egzekucyjną (z udziałem komornika).

  • Proces windykacji rozpoczyna się od działań polubownych, takich jak przypomnienia i wezwania do zapłaty, które często skutkują uregulowaniem należności.

  • Jeśli dłużnik nie reaguje, sprawa może trafić do sądu, który wydaje nakaz zapłaty, a w razie dalszego braku spłaty – do komornika zajmującego majątek dłużnika.

  • Wierzyciel ma prawo do naliczania odsetek i kar za opóźnienie, a dłużnik może zostać wpisany do rejestru dłużników, co często skłania go do spłaty.

  • Jeśli egzekucja komornicza nie przynosi skutku, wierzyciel może sprzedać dług firmie windykacyjnej, odzyskując w ten sposób część należności.

Masz problem z uzyskaniem zapłaty za produkty, usługi lub z innego tytułu? W takim razie rozpocznij windykację. To działania, dzięki którym możesz odzyskać należność. Na proces windykacji składają się różne czynności, z których część może się wiązać z poniesieniem kosztów. Jak to przebiega? Co to jest windykacja?

Co to jest windykacja?

Pojęcie to pochodzi od łacińskiego słowa „vindicatio” i oznacza dochodzenie roszczeń. To czynności prawne i procesowe, które podejmuje się w celu odzyskania należności, przy czym mowa wyłącznie o działaniach zgodnych z prawem. Przeważnie windykację prowadzą firmy w stosunku do konsumentów lub przedsiębiorstw. Wiele firm zleca takie prace zewnętrznym podmiotom, które na określonych warunkach odzyskują dług. Mogą one prowadzić cały proces windykacji od początku do końca. Od działań polubownych, takich jak negocjacje z dłużnikiem, aż po złożeniem pozwu do sądu i wniosku o rozpoczęcie egzekucji do komornika. 

Proces windykacji możesz rozpocząć od razu, kiedy minie termin płatności. Problem nieterminowego regulowania zobowiązań jest jednym z kluczowych w przypadku przedsiębiorstw. Najwięcej problemów mają małe i średnie biznesy, szczególnie przedsiębiorstwa handlowe i produkcyjne.

Rodzaje windykacji

W sieci, prasie czy innych mediach można się spotkać z wieloma podziałami windykacji, ze względu na organ który przeprowadza czynności, używane środki czy inne czynniki. Poniżej prezentujemy objaśnienia najczęściej spotykanych rodzajów windykacji:

  • Windykacja miękka – są to działania stosunkowo łagodne, takie jak rozmowy telefoniczne, maile czy negocjacje.
  • Windykacja twarda – działania mające większe konsekwencje dla potencjalnego dłużnika, takie jak skierowanie sprawy do sądu czy umieszczenie wpisów w bazach dłużników.
  • Windykacja bezpośrednia – w tym przypadku chodzi o działania „twarzą w twarz” z dłużnikiem, na przykład w miejscu jego zamieszkania. Często spotykaną nazwą takich działań jest także windykacja terenowa.
  • Windykacja zewnętrzna – polega ona na tym, że procedura windykacji jest prowadzona przez firmę zewnętrzną, a nie przez samego wierzyciela.
  • Windykacja polubowna – taki rodzaj windykacji ma prowadzić do rozwiązania problemu zadłużenia drogą negocjacji, bez postepowania sądowego. Często pozwala ona na korzystne dla zadłużonego rozłożenie długu na raty.
  • Windykacja sądowa – najczęściej dochodzi do niej, gdy skutku nie przyniesie windykacja polubowna. Ma ona miejsce gdy sprawa zostanie skierowana do sądu.
  • Windykacja egzekucyjna – gdy do komornika zostanie skierowany wniosek o wszczęcie egzekucji, może on prowadzić działania mające na celu zajęcie majątku dłużnika i odzyskanie od niego długu.

Windykacja terenowa – co to jest?

Windykacja terenowa to po prostu działania windykacyjne „w terenie” czyli w miejscu zamieszkania, pracy i innych miejscach, gdzie windykator może spotkać dłużnika. Zwykle ma ona miejsce wtedy, gdy skutku nie przyniosą próby kontaktu za pośrednictwem telefonu czy poczty e-mail. Prawo dopuszcza próby kontaktu z dłużnikiem w ten sposób, o ile nie noszą one znamion nękania. Windykator terenowy nie może więc „odwiedzać” zadłużonego w późnych godzinach wieczornych czy kilka razy dziennie.

Windykator – kto to jest?

Windykator to osoba wynajęta przez wierzyciela. Jego celem jest odzyskanie wierzytelności od dłużnika. Najczęściej jest on pracownikiem firmy windykacyjnej, banku lub firmy pożyczkowej. Jego działania powinny prowadzić do przekonania zadłużonego do zwrotu należności. Muszą być one jednak zgodnie z prawem. Nie może on zastraszać, nękać czy grozić dłużnikowi. Nie ma on także uprawnień komornika, nie może więc prowadzić czynności z policją, nie może zajmować rzeczy czy pieniędzy zadłużonego albo bez pozwolenia wchodzić do jego domu.

Etapy postępowania windykacyjnego

Windykacja, choć często kojarzy się z komornikiem i sądem, rozpoczyna się od próby polubownego rozwiązania sprawy. Postępowanie windykacyjne rozpoczyna się zwykle od próby kontaktu z dłużnikiem i nakłonienia go do spłaty zadłużenia. Przed rozpoczęciem windykacji firmy często zgłaszają problemy z terminowym regulowaniem należności do baz dłużników, takich jak BIK. Postępowanie może trwać długo ze względu na często przedłużające się procedury, ale również fakt, że wiele firm zwleka z rozpoczęciem windykacji z obawy o pogorszenie relacji z klientem czy partnerem biznesowym.

Windykacja należności – działania polubowne

Klient przekroczył termin płatności? Zleceniodawca zwleka z opłaceniem faktury? Warto rozpocząć działania mające na celu opłacanie należności. Jeśli zlecasz działania firmie windykacyjnej, to przeważnie skorzysta ona ze wszystkich dostępnych form kontaktu. W przypadku gdy robisz to na własną rękę, postaw na taki kanał komunikacji, z jakiego dotychczas korzystaliście: telefon, e-mail, SMS, komunikator internetowy czy inny. Zdarza się, że firmy nie reagują na e-maile, a wystarczy jeden telefon, aby uzyskać zapłatę. 

Jeśli pierwsza próba nie przyniesie efektu, spróbuj kolejny raz tego samego kroku. Jednocześnie napisz, jakie będą konsekwencje, w przypadku gdy nie otrzymasz należności. Gdy te działania nie poskutkują, wyślij oficjalne, pisemne wezwanie do zapłaty.

Ostateczne wezwanie do zapłaty

Przygotuj odpowiedni dokument i wyślij go ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Dzięki temu będziesz mieć poświadczenie, że dążyłeś do odzyskania długu bez wszczęcia postępowania sądowego. Jeśli jednak będziesz musiał wytoczyć proces, jednym z potrzebnych dowodów będzie właśnie potwierdzenie wysłania ostatecznego wezwania do zapłaty.

Taki dokument powinien zawierać dane adresowe dłużnika i Twoje, a także informacje identyfikujące należność – numer faktury, kwoty netto i brutto, termin zapłaty. Określ, ile czasu dajesz dłużnikowi na uregulowanie płatności, np. 14 dni, i co się stanie, jeśli nie wywiąże się on z zobowiązania w terminie. Często skuteczne jest poinformowanie, że zgłosisz dłużnika do baz dłużników. Widmo negatywnego wpisu w BIG czy BIK powinno skłonić zadłużonego do zapłaty.

Wezwanie może zawierać również informację o konieczności zapłacenia kary przez dłużnika za przeterminowaną płatność. Tej możesz oczekiwać nawet, jeśli opóźnienie wynosi jeden dzień. Jak wynika z art. 10 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, masz prawo uzyskać 40 euro z tytułu nieterminowej spłaty, jeśli wartość należności wynosi do 5 tys. zł, 70 euro, gdy jest to powyżej 5 tys. zł, a nie więcej niż 50 tys. zł, zaś 100 euro, gdy kwota przekracza 50 tys. zł. Do tego dochodzą odsetki za opóźnienie. W przypadku podmiotów publicznych leczniczych wynoszą obecnie 14,75%, a pozostałych – 16,75%.

Windykacja terenowa

Ten punkt nie jest stosowany zawsze, ale również bywa bardzo skuteczny. Windykację terenową można prowadzić od samego początku lub zdecydować się na nią, gdy próby innego kontaktu zawodzą. Polega ona na próbach kontaktu z dłużnikiem twarzą w twarz w celu przekonania go do zwrotu należności. Także może być prowadzona przez firmy zewnętrzne. Firmy decydują się na nią, ponieważ chcą uniknąć postępowania sądowego i egzekucji komorniczej, ponieważ mogą się one ciągnąć bardzo długo. Jeśli żadna z prób polubownego rozwiązania sytuacji nie daje jednak rezultatu, konieczne może się okazać przekazanie sprawy do sądu.

Windykacja długów – postępowanie sądowe

Jeśli podjęte czynności windykacyjne okażą się nieefektywne, kolejnym krokiem jest postępowanie sądowe. O ile uzyskasz pomyślny wyrok, środki na spłatę zadłużenia może odzyskać komornik z majątku dłużnika. Możesz skierować sprawę do sądu tradycyjnego lub internetowego – EPU (Elektronicznego Postępowania Upominawczego). Rocznie za pośrednictwem EPU rozstrzyganych jest około 250 tys. spraw, a powstało ono głównie po to, aby odciążyć tradycyjne sądy i przyspieszyć podejmowanie decyzji.

Wejdź na stronę e-sad.gov.pl/ i złóż pozew. Musisz dodać informacje o dowodach i opisać sprawę. Najlepiej jeśli na tym etapie poprosisz o pomoc prawnika, gdyż jeśli popełnisz błąd, pozew zostanie odrzucony i stracisz kolejne miesiące. Strony postępowania nie są zobowiązane do pojawienia się w sądzie – są informowane o wyroku. 

Nadanie klauzuli wykonalności

Kiedy zapadnie wyrok, trzeba mu nadać klauzulę wykonalności – złóż o nią wniosek do sądu. Wtedy będziesz mieć już wszystko, czego potrzebujesz, aby komornik rozpoczął egzekucję. Ma on duże uprawnienia – może m.in. zająć konto dłużnika, jego nieruchomości, ruchomości. Jego celem jest znalezienie środków na pokrycie długu. To jednak nie oznacza, że może pobrać każdą kwotę należącą do dłużnika czy odebrać wszystkie rzeczy, które składają się na jego majątek. Przepisy przewidują ograniczenia. 

Egzekucja komornicza

Jeśli wszystko pójdzie po Twojej myśli, sąd wyda nakaz zapłaty długu z odsetkami i kosztami postępowania. To jednak nie oznacza, że dłużnik uiści płatność. Nawet decyzja sądu może go nie przekonać. Należy również pamiętać, że jeśli dłużnik nie wykazuje dochodów, a jego majątek nie jest wystarczający do pokrycia zadłużenia, komornik może nie być w stanie wyegzekwować spłaty. Komornik nie może również zabrać całej pensji dłużnika. W polskim porządku prawnym funkcjonuje bowiem kwota wolna od zajęcia komorniczego.

Odzyskanie całości długu może nie być możliwe nawet w przypadku uzyskania pozytywnego wyroku sądu i wszczęcia egzekucji komorniczej. Dlatego niektórzy wierzyciele decydują się sprzedać dług firmom, które je odkupują i płacą tylko część kwoty należności wynikającej z dokumentów. Jest to sposób na szybkie odzyskanie przynajmniej części należności bez oczekiwania wielu miesięcy czy lat na odzyskanie całości długu.

Ile komornik może zabrać z pensji? Kwota wolna od zajęcia komorniczego w 2025 roku

  • Komornik ma prawo zająć środki z wynagrodzenia dłużnika, ale obowiązują limity. W przypadku długów alimentacyjnych może zająć do 60% wynagrodzenia, a dla innych zobowiązań – do 50%.

  • W 2025 roku kwota wolna od zajęcia wynosi 3 499,50 zł, co odpowiada 75% minimalnego wynagrodzenia brutto (4 666 zł). Jednak w przypadku alimentów kwota wolna nie obowiązuje.

  • Komornik może zająć nawet 100% wynagrodzenia z umów cywilnoprawnych, takich jak zlecenie czy dzieło, chyba że dłużnik udowodni, że są one jego jedynym źródłem utrzymania.

  • Przy niepełnym etacie kwota wolna od zajęcia jest proporcjonalnie zmniejszona, a z emerytur w przypadku długów niealimentacyjnych komornik może zająć maksymalnie 25%. Wysokość kwoty wolnej dla emerytur wynosi w 2025 roku 1 261,64 zł.

  • Nie podlegają egzekucji świadczenia rodzinne, alimenty, dodatki pielęgnacyjne, świadczenia socjalne oraz wiele innych wymienionych w Kodeksie postępowania cywilnego.

  • Windykacja to proces prób odzyskania należności, który obejmuje m.in. wezwania do zapłaty i postępowanie sądowe. Egzekucja komornicza jest etapem ostatecznym, gdy komornik zajmuje majątek dłużnika w celu odzyskania długu.

Zajęcie komornicze jest ostatecznym środkiem w stosunku do osób, które nie regulują zobowiązań. Wierzyciel składa sprawę do sądu, a po pomyślnym wyroku,  jeśli dalej dłużnik nie płaci, dochodzi do egzekucji komorniczej. Komornik ma prawo zająć środki na rachunku bankowym, ruchomości, nieruchomości, aby odzyskać należność. Może również zająć wynagrodzenie dłużnika. Czy całe? 

Ile komornik może zabrać z pensji w 2025 roku?

Kiedy dojdzie do zajęcia wynagrodzenia, komornik nie ma prawa pobrać wszystkich środków bez względu na wysokość pensji. Obowiązuje kwota wolna od zajęcia i maksymalny procent zajęcia komorniczego. 

Maksymalna kwota zajęcia komorniczego w przypadku wynagrodzenia może wynieść:

  • 60% pensji w przypadku długów alimentacyjnych,
  • 50% wynagrodzenia gdy źródła długów są inne.

Czy komornik może zająć najniższą krajową?

Kwota wolna od zajęcia komorniczego w 2025 roku wynosi 3 499,50 zł. Jej wysokość stanowi 75% wysokości wynagrodzenia minimalnego, która od początku 2025 roku wynosi 4 666 zł brutto. Oznacza to, ze jeśli na konto dłużnika wpływa miesięcznie 5000 zł, komornik może zająć tylko nadwyżkę ponad 3 499,50 zł, czyli maksymalnie 1 500,50 zł.

Sytuacja wygląda inaczej w przypadku długów alimentacyjnych. Tu nie obowiązuje kwota wolna od zajęcia, a podlega mu do 60% wynagrodzenia bez względu na jego wysokość, nawet jeśli dłużnik pobiera jedynie pensję minimalną. W przypadku pensji wynoszącej 5000 zł „na rękę”, komornik może zająć więc nawet 3000 zł, o ile chodzi o długi alimentacyjne.

Niepełny etat a zajęcia komornicze

W przypadku zatrudnionych na część etatu obowiązują te same zasady zajęcia – wspomniane 50% i 60%. Proporcjonalnie zmniejsza się kwota, która nie zostanie zabrana z konta dłużnika. Jeśli osoba jest zatrudniona na ½ etatu, komornik musi zostawić połowę kwoty wolnej od zajęcia, czyli minimum 1 749,75 zł. W przypadku ¼ etatu, na koncie powinno pozostać 25% kwoty wolnej od zajęcia, czyli 874,88 zł. Podobnie jak osoby pracujące na pełen etat, w tym przypadku również nie obowiązuje kwota wolna od zajęcia dla długów wynikających z alimentów.

Czy komornik może zabrać całą pensję?

W przypadku wynagrodzenia z umowy o pracę nie ma takiej możliwości, bez względu, czy dotyczy to długu alimentacyjnego, czy innego. Sprawa ma się jednak inaczej w przypadku dochodów uzyskiwanych z tytułu umowy o dzieło lub zlecenie. Wtedy komornik może zająć 100% wynagrodzenia. Dłużnik może jednak złożyć dokumenty potwierdzające ze jest to jego jedyne źródło utrzymania. W takim wypadku komornik powinien wstrzymać egzekucję i dostosować wysokość zajmowanych dochodów tak, aby nie pozbawić dłużnika całkowicie środków do życia.

Ile komornik może zabrać z emerytury?

Świadczenie emerytalne także podlega zajęciu komorniczemu. Komornik może zająć maksymalnie 25% emerytury w przypadku zadłużeń niealimentacyjnych. Dłużnikowi musi jednak miesięcznie pozostać na koncie kwota odpowiadająca minimum 75% wysokości minimalnego świadczenia emerytalnego. W 2025 roku wysokości kwoty wolnej od zajęcia z emerytury wynosi 1261,64 zł. W marcu kwota ta zostanie zwiększona do 1369,51 zł.

W przypadku zadłużenia alimentacyjnego, kwota wolna od zajęcia z emerytury nie obowiązuje. Potrąceniu może natomiast podlegać do 60% wysokości świadczenia emerytalnego.

Jakie świadczenia nie podlegają egzekucji komorniczej?

Jak mówi artykuł 833 Kodeksu postępowania cywilnego:

„nie podlegają egzekucji świadczenia alimentacyjne, świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, świadczenia rodzinne, dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, dla sierot zupełnych, zasiłki dla opiekunów, świadczenia z pomocy społecznej, świadczenia integracyjne, świadczenie wychowawcze…”

Ten sam artykuł wymienia także szereg innych świadczeń i dodatków, których komornik nie może zająć.

Zajęcie wynagrodzenia z umowy cywilnoprawnej

W przypadku umów cywilnoprawnych komornik może pobrać nawet 100% wynagrodzenia, ale nie zawsze. Jeśli ten dochód jest głównym i stałym źródłem utrzymania, wtedy komornik powinien zastosować te same limity, które obowiązują w przypadku umów o pracę. Co istotne, dłużnik musi powiadomić komornika, że środki z podpisanej umowy są jego jedynym zarobkiem. W przeciwnym wypadku zajęte zostanie całe wynagrodzenie. 

Komornik może więc zająć całą wypłatę w przypadku umowy zlecenie czy o dzieło. Ma do tego prawo, a także nie ma obowiązku weryfikacji, czy są to jedyne dochody dłużnika. Żeby tak się nie stało, musisz udokumentować, że jest to jedyne źródło utrzymania dłużnika. Do komornika powinna trafić kopia umowy lub umów i potwierdzenie regularnych wpływów z tego tytułu.

Komornik zabrał mi całą wypłatę – co zrobić?

Wiesz już, ile komornik musi zostawić na koncie w 2025 roku. Czasami może się jednak okazać, że komornik zajął więcej. Może się tak stać w przypadku uzyskiwania dochodów z tytułu umów cywilnoprawnych lub ludzkiej pomyłki.

Jeśli tak się stanie, niezwłocznie skontaktuj się bezpośrednio z komornikiem. Najszybciej zrobisz to telefonicznie. Nie jest wymagana forma pisemna. Komornik powinien niezwłocznie zająć się wyjaśnianiem sprawy. Jeśli tego nie zrobi, ponownie go o tym poinformuj. W przypadku gdy i to nie przynosi efektu, możesz zgłosić skargę na czynności komornicze. Zanim to zrobisz, powiadom o takim planie komornika.

Egzekucja komornicza a windykacja

Zdarza się, że pojęcia te są mylone. Windykacja oznacza proces podejmowania prób uzyskania zapłaty należności. Zalicza się do niej m.in. pisemne, telefoniczne czy bezpośrednie wezwania dłużnika do uregulowania długu. Etapem windykacji jest również postępowanie sądowe. Dopiero, jeśli te wszystkie działania łącznie z wyrokiem sądu nie przyniosą efektu, sprawa może trafić do komornika, który ma duże uprawnienia w zakresie zajmowania oszczędności czy majątku dłużnika. Komornik ma prawo zająć samochód, motocykl, sprzęt AGD, komputer, działkę, mieszkanie, dom, ale także pieniądze.

Jak sprawdzić BIK za darmo? Instrukcja jak pobrać darmowy raport BIK

Twoja historia w Biurze Informacji Kredytowej może przesądzić, czy otrzymasz kredyt lub pożyczkę. W BIK znajdują się dane dotyczące ponad 25 mln Polaków. Dla banków, firm pożyczkowych i innych podmiotów to cenne źródło wiedzy, które umożliwia weryfikację, czy mają do czynienia z rzetelnym klientem. Ty również masz możliwość sprawdzenia, jak wygląda Twoja historia w BIK. Czy możesz to zrobić za darmo?

BIK – co to jest? 

Biuro Informacji Kredytowej jest największą bazą danych o klientach indywidualnych i przedsiębiorcach. Zawiera informacje o 159 mln rachunków, a także historię kredytową 1,4 mln firm, rolników i innych podmiotów. Istnieje od 1997 roku. Z BIK współpracują nie tylko banki, ale również zdecydowana większość największych firm pożyczkowych.

Często BIK jest utożsamiany z bazą dłużników. Tymczasem ponad 90% znajdujących się w nim wpisów jest pozytywnych. Często błędnie interpretowana jest również informacja, że ktoś jest w BIK. Nie oznacza to nic złego. Masz kredyt, pożyczkę, kartę kredytową albo jesteś poręczycielem? To oznacza, że dane na Twój temat są w BIK-u. 

Starasz się o kredyt? Wtedy Twoje dane również przesyłane są do BIK. Następnie do bazy będą regularnie trafiać informacje, czy spłacasz zobowiązanie – zarówno, kiedy robisz to w terminie, jak i kiedy masz opóźnienia. Te dane są aktualizowane co najmniej raz na tydzień. Jeśli przydarzy Ci się nieterminowa wpłata powyżej 60 dni, bank musi Cię poinformować, że jeśli w najbliższym czasie nie uregulujesz zaległości, informacja o tym pozostanie w BIK przez 5 lat, licząc od dnia, w którym spłacisz całe zobowiązanie. Taka zaległość w zasadzie przekreśla szanse na kredyt, a w wielu przypadkach – na pożyczkę pozabankową. W takiej sytuacji możesz starać się znaleźć chwilówkę bez BIK. Standardowo informacje o zobowiązaniu znikają po jego spłacie. 

Uwaga: może się zdarzyć, że w BIK-u znajdują się nieprawdziwe lub nieaktualne dane. Jak twierdzi Federacja Konsumentów, do takich sytuacji dochodzi dosyć często, a zainteresowani dowiadują się o tym, np. kiedy wnioskują o kredyt i otrzymują odpowiedź odmowną. W takim przypadku należy złożyć reklamację do firmy lub instytucji, która przekazała te dane. Odpowiedź powinna nadejść w ciągu 30 dni.

Jeśli zamierzasz ubiegać się o kredyt, najpierw sprawdź dane na swój temat w BIK-u. Możesz potrzebować jak najszybciej środków od banku, a tymczasem przez negatywne wpisy ten moment zostanie odłożony w daleką przyszłość. 

Jak sprawdzić BIK za darmo?

Dzięki tej weryfikacji wiesz, jakie dane na Twój temat widzi instytucja finansowa. Sprawdzisz, co konkretnie spowodowało, że bank odrzucił wniosek o kredyt. Poza tym zweryfikujesz, czy nie jesteś ofiarą przestępstwa – czy ktoś nie zaciągnął zobowiązania na Twoje dane. Wydaje Ci się, że taki problem nie występuje? Tylko w II kwartale 2023 roku doszło do 2,1 tys. prób wyłudzeń kredytów na łączną kwotę 50,3 mln zł. Jak widzisz – istnieje a jego skala jest bardzo duża. 

Czy możesz sprawdzić BIK za darmo? Tak, o ile interesują Cię dane, które dotyczą Ciebie. 

Co zawiera płatny raport BIK?

Znajdują się w nim informacje, które charakteryzują Twoją wiarygodność płatniczą. Poznasz dzięki niemu:

  • szczegółową historię zobowiązań kredytowych (z BIK) i finansowych (z BIG InfoMonitor),
  • wskaźnik Twojej sytuacji płatniczej – sprawdzisz, czy nie masz opóźnień w płatnościach,
  • informacje o wakacjach kredytowych,
  • tzw. scoring, czyli ocenę punktową BIK. 

Przykładowy raport wygląda następująco:

Źródło: https://www.bik.pl/raport-demo/

Co zawiera darmowy raport BIK?

Znajdziesz w nim mniej danych niż w raporcie płatnym. Są to podstawowe informacje o Twojej historii kredytowej i zobowiązaniach finansowych. Dowiesz się z niego:

  • czy jesteś wpisany do BIK jako dłużnik,
  • ile wynoszą Twoje ewentualne zaległości,
  • kto wpisał Cię do bazy.

W darmowym raporcie nie ma graficznej prezentacji i analizy danych. W płatnym znajduje się scoring, czyli ocena punktowa Twojej historii kredytowej. Im wynosi więcej, tym większe szanse, że Twój ewentualny wniosek o kredyt zostanie zaakceptowany. 

Jak sprawdzić raport BIK za darmo? 

Musisz założyć konto, a następnie zwrócić się o wydanie tego raportu. Ekspresowo możesz mieć wydany tylko płatny. Jeśli interesuje Cię odpłatne uzyskanie, to za jeden zapłacisz 49 zł. Możesz także zakupić pakiet 6 raportów za 129 zł. 

Źródło: https://www.bik.pl/klienci-indywidualni/raport-bik

Jak uzyskać raport BIK za darmo? Oto kolejne kroki, które musisz podjąć:

  1. Wejdź na stronę https://nowekonto.bik.pl/register/b2c i wypełnij formularz. Przygotuj dokument tożsamości potrzebny do weryfikacji. Na koniec kliknij na dole strony Dalej. 
  1. System poprosi Cię o weryfikację danych. Zrób to i ponownie kliknij Dalej. 
  1. Następnie musisz przesłać skan dowodu osobistego i wykonać przelew weryfikacyjny z Twojego rachunku. Nie powinno to być konto wspólne. 
  2. Teraz możesz się już zalogować. Potrzebujesz do tego adresu e-mail, ustanowionego hasła i numeru PESEL.
  1. W panelu nie znajdziesz opcji, dzięki której klikniesz i automatycznie złożysz wniosek o raport BIK. Kliknij ikonę koperty – to wiadomości. 
  1. Wyślij prośbę o wysłanie raportu BIK dotyczącego Twojej osoby. Zostanie wówczas nadany numer zgłoszenia. Z otrzymanej automatycznie wiadomości wynika, że na przesłanie raportu, BIK ma maksymalnie 30 dni. 
  1. Kiedy raport będzie gotowy do pobrania, otrzymasz wiadomość. 

Uwaga: darmowy raport BIK możesz pobrać raz na pół roku. 

Co jeśli potrzebujesz raportu BIK ekspresowo? 

W takim przypadku skorzystaj z płatnego raportu za 49 zł. Ewentualnie rozważ opcję za 89 zł z alertami BIK. Dzięki nim, jeśli ktoś złożyć wniosek o kredyt na Twoje dane, otrzymasz powiadomienie. Jeśli okaże się, że posiadasz negatywny wpis w bazie, możesz zastanowić się nad wzięciem pożyczki bez BIK.

Kontakt z Inspektorem Ochrony Danych pod adresem e-mail iod@markonline.pl